காந்தி இறந்துவிட்டான் என்பதைக் கேள்விப்பட்டபோது முதலில் நம்பவே முடியவில்லை. அடுத்ததாக மரணம் அவனை அழைத்துக்கொண்டவிதம். கொஞ்சம்கூட மனிதத்தன்மையே இல்லாமல் காலன் அவனைக் கூட்டிச் சென்றிருந்தான். அவன் வாழ்ந்தது தென்காசியில். அவன் தன்னைத் தானே கொன்றான். சாகும்போது அவனுக்கு வயது பதினாறு. சாகும்போது மார்க்கண்டேயன் வயது தான். வாழ்வில் மாறன் அம்புகள் மலர் சொரியத் தொடங்கும் தருணத்தில் பாசக்கயிறை மாலையாய் வாங்கிக்கொண்டவன். பருவத்தில் அறிந்த முதல் அதிர்ச்சிகரமான ம...ரணம்.
ப்ளஸ் ஒன் படிக்கும் மாணவனுக்குத் தற்கொலை செய்துகொள்ளும் அளவுக்கு என்ன துயரமிருந்ததோ தெரியவில்லை. மரணத்திற்கு மனிதர்கள் பயப்படும்போது அதைத் துணிச்சலோடு எதிர்கொண்டது வீரமா, வாழத்தைரியமற்று மாண்டது கோழைத்தனமா என்றெல்லாம் எதுவுமே புரியாத வயது, சரோஜாதேவியைப் படிக்கத் தொடங்கியிருந்தாலும். என் நெருங்கிய நண்பனில்லை காந்தி ஆனால் நண்பன். சத்யராஜ் ரசிகன். அன்று நான் பள்ளிக்கு லீவு எடுத்திருந்தேன். பல்வலியின் காரணமாக எனது வலது கன்னம் நன்றாக வீங்கியிருந்தது. பல்வலி தாங்க முடியாததாய் இருந்தது. அடிக்கடி மண்ணெண்ணெய்யைப் பல்லில் ஊற்றி வலி தீர்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.
தன் மீது மண்ணெண்ணெய் ஊற்றிக் கொளுத்திக்கொண்டு மாண்டிருந்தான் காந்தி. செய்தி கேள்விப்பட்டு நண்பர்கள் அனைவரும் தென்காசி அரசு மருத்துவமனைக்குக் கிளம்பினார்கள். வழியில் எனது வீட்டிற்கு வந்து விஷயத்தைச் சொன்னதும் எனக்கும் அவர்களோடு போக வேண்டும் போல இருந்தது. கிளம்பிவிட்டேன். ஆஸ்பிட்டலில் போஸ்ட்மார்ட்டம் செய்து காந்தியை பார்சலாக்கிக் கொடுத்தார்கள்.
காக்கி பேண்ட் வெள்ளை சட்டை அணிந்திருந்த நாங்கள் அனைவரும் ஆஸ்பத்திரிக்கு அருகில் உள்ள மயானத்திற்கு சென்று வந்தோம். அங்கே காந்தி தகனம் செய்யப்பட்டான். அதன் பின்பு அந்த ஆற்றைக் கடந்து செல்லும் போதெல்லாம் காந்தியின் மரணம் ஞாபகத்தில் வந்து செல்லும். நீண்ட நாள்களுக்குப் பிறகு இன்று இதை எழுதுவதன் மூலம் காந்தியின் மரணம் ஞாபகம் வந்தது. ஏற்கனவே சொன்னதைப் போல காந்தி என் நெருங்கிய நண்பனில்லை ஆனால் இதை எது எழுதவைத்தது? புரியவில்லை. காந்தி எதனால் இறந்தான் என்பதைப் போலவே இதுவும். அந்த நாளை இப்போது நினைத்துப்பார்க்க முற்படும்போது சம்பவங்கள் பனிமூட்டத்தினிடையே நிகழ்ந்தது போன்று தெளிவற்று வலம் வருகிறது. ஆனால் அந்தக் கோர நிகழ்வு மனத்தில் ஒரு வடுவாய் மறைந்துள்ளது போலும். மனத்தின் ஆழத்தில் மறைந்துள்ள சில நினைவுகள் கனவில் மட்டுமன்றி இதைப் போல சில சந்தர்ப்பங்களிலும் உலவும் போல யாருக்குத் தெரியும். அமானுஷ்யத்தின் அழகு நள்ளிரவுச் சாலையில் நடந்துபோகும் பெண்தானோ?
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக