செந்தமிழே வணக்கம்...னு தொடங்கும் இந்தப் பாட்டு ஊர்ல எல்லா விஷேச வீட்டுலயும் மொத பாட்டா இருக்கும். உங்கள் வீட்டில் நடக்கும் கல்யாணம் சடங்கு மற்றும் சகலவிதமான வைபங்களுக்கும் சிறந்த முறையில் ஒளி ஒலி அமைக்க நீங்கள் நாட வேண்டியது ... ஒலி ஒளி அமைப்பகம் எனப் பேசிய கிராமத்தானுக்கு கருணாநிதி, பாரதிராஜா கனவுகள் தானே இருந்திருக்கும் மனதில். ஒரு சில ராசைய்யாக்கள் தானே இளையராஜாக்கள் ஆகின்றனர். ஏனையோர் எங்கே? வாழ்வின் சிலந்தி வலையில் சின்னாபின்னமாகி விட்டனரோ? இந்த மாதிரியான நினைப்புனால தான் இந்த வலைப்பதிவைத் தொடங்கனும்னு நினைத்தேன். (நீ நென, நன... காயப்போடு! அதைப் பத்தி எங்களுக்கு என்ன?)
நான் கொஞ்சம் மொக்கப் பார்ட்டி தான். சீரியஸ்ஸா எதையும் எனக்கு எழுதத் தெரியாது .எழுதவே தெரியாதுங்கறதுதான் உண்மை. ஆனா ஆசை மட்டும் வந்துருச்சு. ஆஹா வந்துருச்சு ஆசையில் ஓடி வந்தேன் வாடி என் கப்பங்கிழங்கேன்னு ஆரம்பிச்சுட்டேன். முன்னோடிகளோட ஆசிர்வாதத்தோட (பெரியப்பாட்ட கோட்ட எடுத்துட்டு ஓடின பாரிஸ்டர் ரஜினி மாதிரியான ஆசிர்வாதம்தான்) உங்கள அடிக்கடி (பயப்படாதீங்க! சொல்லுவேன் ஆனால் செய்ய மாட்டேன்.) சந்திக்கிறேன். பிள்ளையார் சுழியாக நான் எழுதிய சில காதல் (என்ன கண்றாவியோ) கவிதைகளைப் படிச்சுப்பாருங்க. (கிழிக்க முடியாதுல்ல...கிளம்பிட்டேன்யா கிளம்பிட்டேன்) எவ்வளவு நாள் தான் அதை நான் மட்டுமே படிச்சிட்டு இருக்கிறது. (இப்ப மட்டும் என்னவாம்)
நீ
என்னுள் நிலமதிர
நடக்கின்றாய்.
நான்
உன்னுள் பூனை போலாவது
நகர்கின்றேனா?
(திருட்டுப்பய வேற எப்படிப் போவான்)
எனக்கு
உன் மீது காதலில்லை
நிச்சயமாய்த் தெரியும்.
ஆந்தைகளும், வௌவால்களும்
அலையும் அர்த்த ராத்திரியில்
உன் இல்லத்தை
வலம் வந்த பின்பே
படுக்கைக்குள் சுருள்வதின்
பொருள் மட்டும் புரியவில்லை.
(தூக்கத்துல நடக்குற வியாதிடா சனியனே)
வந்த மணித்துளிக்கும்
வருவதாய்ச் சொன்ன மணித்துளிக்கும்
இடைப்பட்ட கணத்தில்
கடந்துபோன கடிகார முட்கள்
உதிர்த்துப்போன அமிலத்துளிகள்
உனது புன்னகை பூசிய
மன்னிப்பால்
ஒருபோதும் உலர்ந்து போகா.
(டேய் கிரிமினல் நீ எதுக்கு அடி போடுறன்னு தெரியுதுடா)
தொட்டுக்கொள்ளும் தூரத்தில்
தொடமுடியாத சோகத்தில்
தண்டவாளங்கள்!
(தட தடன்னு ரயில் ஓடுற தண்டனை போதாதா தண்டவாளத்திற்கு)
இந்தக் கவிதைகளைப் பார்த்து எரிச்சலாகி அடிக்க வராதீங்க. இது அறியாப் பருவத்துல தெரியாம செஞ்ச தவறு. எப்போதுமே நாம செஞ்ச தப்ப முதல்ல சொல்லிர்றது நல்லதுதான அதனால சொன்னேன். மற்றவற்றைப் பிறகு பார்க்கலாம். பயப்படாதீங்க. துணிச்சலோடு தொடர்ந்து வாங்க. கவிதையெல்லாம் (தைரியம்தான்) இனிவராது. ஆமா நீங்க இனி வருவீங்களா?
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக